Het leven van Drake Cula

verhaal
het gaat over Drake Cula, een jongen ie eigenlijk de kleinzoon van Dracula is
hij verhuisd naar New York, waar hij een nieuw leven wil gaan leiden;
een leven als gewone jongen en niet als vampier
maar zo makkelijk is het niet: omdat hij, als kleinzoon van Dracula, een puurbloeder is, gaan vele vampieren bij hem komen
zo leven er allemaal vampieren rondom hem,
omdat hij puurbloeder is, luisteren ze naar hem en drinken ze geen mensenbloed maar na een tijd komen er vermiste mensen, met vampiersymptomen
de vampieren ie dit doen zijn vampieren, onder leiding van zijn broer, Conner Cula

de vampieren kunnen overdag leven, maar niet de hele dag in de zon blijven, ze kunnen ook niet transformeren en kunnen lange tijd zonder bloed/voedsel

personages;
guwde vampieren;
Drake (Cula)
Nathan en Nathalie (dat is een tweeling xd)
Missy
Lee
Light

slechte;
Conner (Cula)
James
Damion
Derek
Audrey
Brook

niet-vampieren;
Rachel
Jenny
Ronald
Lara
Lola
Roy

De eerste dag van het nieuwe leven van Drake. Hij stapt het vliegtuig uit en kijkt door de mensen.
Zoveel mensen op één plek heeft hij nog nooit gezien, in Transylvanië (ergens in Roemenië, het kasteel van Dracula is daar gelegen) is het nooit zo druk.
Mensen durven daar amper komen, dus veel mensen zal daar niet zijn.
Wanneer hij het vliegtuig opstapte dacht hij aan zijn broer, ma en pa. Maar wanneer hij het vliegtuig uitstapt, verdwijnen al die gedachtes.
New York is groter dan hij gedacht had; het is zo groot dat Drake zijn ogen er niet vanaf kan houden.
Wanneer hij voor het vliegveld staat kijkt hij nog eens waar het appartement waar hij zal leven staat.
Snel roept hij een taxi en laat zich naar het appartement brengen.
Zelfs het appartement, waarbij zijn ouders altijd vertelden dat het klein en niet al te opvallend is, staat in een reuzegebouw.
Deze soort gebouwen heeft hij alleen nog maar op foto's gezien, zo van ie rare vierkante gebouwen, die heel hoog zijn, maar van vorm klein.
De straat tegen zijn appartement is eigenlijk wel geweldig druk, maar aan de overkant is Central Park, dat maakt het wat beter.
Zijn kleine beetje bagage is genoeg om zelf te dragen maar al snel komt er een meisje bijstaan.
"Hey, jij moet Drake zijn! Ik hoorde al dat je ging komen, dus ik dacht dat ik je even zou komen helpen. Mijn naam is Lola, ik woon naast je."
Drake kijkt naar haar en glimlacht "Mijn naam weet je blijkbaar al! Aangenaam."
Lola grijnst even onschuldig. "Ik was een beetje nieuwsgierig voor mijn nieuwe buur, de eigenaars komen nooit opdagen."
"Ja, mijn ouders haten reizen, maar ik wil een beetje zelfstandig leven, dus ik trekte maar naar het huis hier." zegt Drake.
"Oh, het huis is van je ouders?" zegt Lola een beetje ongelovig "Nou ja, je zit aan de rand van de verdieping, dus meer dan één buur zal je niet komen lastigvallen,
aan de overkant woont al niemand sinds..... Zes jaar denk ik."
"Oke," zegt Drake daarop "maar ik moet denk ik nu even naar boven, mijn spullen wegzetten."
"Oh jaaa!!!" roept Lola "helemaal vergeten. Ik zal je wel even helpen."
"Hoeft niet hoor..." zegt Drake verlegen maar Lola pakt al een zak vast en sleurt het de twee etages naar boven.
Drake neemt dan maar de andere tas en gaat mee met haar.
In het appartement zet Lola de zak ergens in het midden "ik moet nu ongeveer even door, als je iets nodig hebt, ik zit hiernaast" zegt ze even vrolijk.
Drake knikt, "zie je wel en dank je voor je hulp" zeg hij terug.
Hij neemt zijn twee zakken wanneer Lola weg is en zet ze in zijn kamer.
Even kijkt hij door het raam die in zijn kamer en dan gaat hij de kamer uit.
"Boe" klinkt een heel bekende stem achter zich, op de vensterbank van het raam waar hij net van kwam.
"Lee...." zegt Drake en draait zich om. Lee springt van de vensterbank af en zucht. "Hoe kan het toch dat je dat zo snel weet?" zegt Lee verontwaardigd.
"Een stem als de jouwe merk je op in een menigte van duizend man, het is zo appart" zegt Drake grijnzend.
Lee slentert even de woonkamer binnen als Drake verderstapt door zijn appartement.
"Het was zo makkelijk je te vinden...." zegt Lee verveeld "ik had er niet veel lol aan....."
en wanneer hij zijn zin afmaakt kijkt hij naar Drake "en Conner zeker niet"
Van dat laatste schrikt Drake even "Weet Conner er al van?"
"Waarom denk je dat ik gekomen ben...?" vraagt Lee hem kort en laat zich vallen op de zetel.
Lee kijkt met zijn hoofd helemaal naar achter omgedraaid naar Drake.
Drake kijkt uit het raam naar beneden, waar de mensen rustig bij Central Park stappen. Dan draait hij zich opeens om naar Lee.
"Hoe ben je eigenlijk binnengekomen..?" vraagt hij.
Lee haalt zijn schouders op "ik heb zo mijn trukken."
Drake grinnikt even "Dat was ik bijna vergeten, jij kan al bijna onopgemerkt een kluis binnensluipen met hoogste beveiliging."
"En daar ben ik trots op." vult Lee aan.
"Waar is de rest eigenlijk, als jij komt kunnen zij het zeker niet laten." vraagt Drake hem.
"Ze komen wel aan, heb mijn bagage bij hen achtergelaten, we hebben het appartement aan de overkant ingenomen," antwoord Lee "heb je al iets in je koelkast..?"
Op dat laatste antwoord Drake niet en gaat beginnen uitpakken.
Lee zucht "Dan niet...." en gaat naar de deur "Zie je weer, Drake"
Drake knikt alleen en pakt verder uit. Lee stapt de deur uit en gaat naar de overkant waar Light zijn zak draagt.
"Lee!!!! Waarom liet je mij met die zak?!" roept Light door de gang met een furieuze stem.
"Ik had wat belangrijkers te doen...." zegt Lee terwijl hij zijn schouders ophaald.
Light duwt zijn zak in zijn handen en gaat hun appartement binnen.
Drake hoorde haar geschreeuw en zucht. "Lee en meisjes, hoe overleefd hij het toch..?" (Light is een meisje xd)
Terwijl hij uitpakt kijkt Drake soms eens uit het raam, een raar gevoel houdt hem in waakzaamheid.
Wanneer hij een keer uit het raam kijkt denkt hij Connor gezien te hebben maar wanneer hij met zijn ogen knipperd is het weg.
"Vast mijn verbeelding…" mompelt hij tegen zichzelf en pakt verder uit.
Nog geen paar seconden later komt Lee weer binnen.
Light duwt hem vooruit en de rest volgt. Drake gaat de kamer uit en kijkt naar hem met een vragende blik.
Light geeft een harde klop in Lee's rug waarbij hij bijna omvalt.
"Sorry, Drake, dat ik zonder iets te zeggen binnenviel." zegt hij met zijn hoofd voorovergebogen.
"Dat zal je leren," zegt Light meteen daarna "bij iemand binnenbreken."
Lee kijkt vanuit een ooghoek schuw naar achter en staat dan weer gewoon.
"Het maakt niets uit hoor." zegt Drake erop en Light onderbreekt hem.
"Het maakt wel iets uit," zegt ze zuchtend "hij moet ermee stoppen!"
Drake zucht en gaat zitten, Light is de koppigste van de hele bende.
Dan merkt Drake de rest ook op wanneer Missy "Hey." zegt.
Drake glimlacht even: "Haay iedereen! Waarom zijn jullie eigenlijk allemaal gekomen?"
"Connor is ook gekomen..." begint Nathan. "Maar dan met slechte bedoelingen." vult Nathalie aan.
Die tweeling vult elkaar altijd aan, maar eenmaal ze ruzie maken over iets kunnen ze het niet vanzelf oplossen.
Nathan en Nathalie kijken naar Drake met een vragende blik en dan naar elkaar met dezelfde blik."Wist je dat dan helemaal niet...?" vraagt Nathalie dan.
Drake kijkt naar haar "Nee... Ik dacht dat het minstens een maand zou duren...."
Nathan zucht "Connor is zo dom nog niet...."
"Dat weet ik zelf ook wel.... Daarmee dat ik twijfelde..." zegt Drake erop.
"Twijfelde met wat?" vraagt Missy om de discussie die de tweeling zou beginnen te vermijden.
"Ik zag daarnet nog een gestalte die op Connor leek uit het raam." antwoord Drake.
"Ik wist het!" roept Light dan ineens "Het zou nog geen uur duren voor Connor hier was."
Drake zucht "Net dat had ik gehoopt te vermijden: problemen met Connor."
"Wel... Moeten we dan niet meteen nòg meer vampieren vermijden...?" vraagt Lee.
"Er bestaan er al zoveel..." zegt Nathan en Nathalie gaat verder "Straks is er helemaal niets anders!!!"
"En Connor met zijn praat gaat ze zeker tegen je zetten...." zegt Light erbij.
"En alles is er slecht aan!" schreeuwt Missy in wanhoop uit.
Drake zucht. "Laten we hier nu kalm onder blijven... Gaan jullie nu maar uitpakken."
"Drake heeft gelijk!" zegt Lee en hij staat recht "Wie blijft er in het apartement van Drake?"
Drake reageerd razendsnel op Lee "WAT?! Ik blijf hier alleen!!"
Light gaat bedenkelijk naast Lee staan "Er moet wel iemand hier blijven nu we weten dat Connor in de buurt is..."
"En daarom blijf ik omdat het MIJN idee was." zegt Lee er trots op.
"En daarom gaat Missy of ik omdat anders maar één jongen is en Nathan en Nathalie kunnen niet zonder elkaar..." zegt Light erop.
Missy kijkt verveeld naar Light "Doe jij maar Light...."
Light grijnst "Dat is dan beslist!"
Drake zucht, "Ik wou net van vampieren wegblijven... Moet ik nu met een meisje én een vampier leven...."
Lee geeft Drake een harde schouderklop "Je overleefd het wel... Hopelijk..."
Na de hopelijk zucht Drake "Kunnen jullie dan nu weggaan..?"
Missy haalt haar schouders op "Ok dan... Als je dat wil."
Dan kijkt ze naar de rest, ie meteen een beetje bang worden van haar blik.
Nathan en Nathalie kijken even verveeld naar haar en lopen dan de deur uit, terwijl de rest meegaat.
Een minuutje later komt Lee binnen en gooit de zak van Light op de grond.
Op de achtergrond hoort hij Missy roepen dat hij sneller moet zijn.
Drake huivert ervan, met Missy samenleven is niet de beste pret ie er bestaat.
Light pakt haar tas en gaat dan naar de andere kamer "Ik zal je maar laten..."
Drake knikt en gaat dan ook zijn kamer binnen.
Het moment dat hij zijn deur dicht doet en omdraaid, staat Connor achter hem.
"Dag broertje." zegt Connor met zijn ijzige stem "Je bent vergeten afscheid te nemen."
"Een afscheid was niet nodig, ik zou je zoiezo terug zien..." zegt Drake erop.
"Hmm... Dat was misschien toch iets te voorspelbaar..." zucht Connor.
"Light zit in de kamer hiernaast...."
Connor kijkt verveeld naar Drake "Dat weet ik... Daarom zit Damion ook op de wacht, had je moeten weten..."
"Damion laat je ook nooit alleen..." zucht Drake.
"Hij is hier nu toch niet?"
Drake kijkt vanuit een ooghoek naar Connor "Wat wil je eigenlijk? Ik heb toch alles aan jou overgelaten?"
Connor kijkt even naar een kader dat aan een muur van de slaapkamer hangt "Ja, dat weet ik... Maar de ouwe wilt het niet..."
"Wilt wat niet?"
"Hij wil niet dat je naar New York gaat... Vampieren horen hier niet te leven..."
"Dat is dan mijn probleem... Als dat was wat je wou zeggen dan mag je nu...."
"Ik mag het niet overnemen" onderbreekt Connor hem.
"Wat moet ik dan doen dat je het wel mag? Ik wil een normaal leven leiden!!"
"De ouwe accepteert niets, de enige manier is dat jij er niet meer bent..."
"Je gaat toch niet zòver gaan?"
Connor kijkt grijnzend naar hem "Tuurlijk wel... En tot dat gebeurd is, blijf ik ook in New York."
Drake kijkt naar Connor en Connor gaat de kamer uit.
"Vergeet niet wat er hier gezegd is..." zegt Connor nog voor hij weggaat.
"Vergeet jij niet dat we ook broers zijn..." zegt Drake terug.
Connor kijkt vanuit een ooghoek naar Drake en verdwijnt in de nacht, met Damion ie achter hem gaat.
Light komt haar kamer uit "Wat was dat allemaal hier? Ik hoorde stemmen."
Drake kijkt uit het raam waar Connor net was door verdwenen "Het was niets, ik praatte tegen mezelf."
Light kijkt schuw naar hem "Je liegt weer... Zoals gewoonlijk...."
"Ik kan niets anders" zegt Drake erop en gaat weer in zijn kamer.
's Nachts slapen vampieren niet, dus ze kunnen niet veel meer doen dan rustig doen en lezen.
Drake legt zich neer in zijn bed met een boek, wat er nog gaat gebeuren maakt hem niets uit; hij weet hoe het gaat eindigen.
Ineens bonkt er iemand heel hard op de voordeur en niet veel later gaat Drake's slaapkamerdeur open.
Lee komt luidruchtig binnen en alle deuren ie hij opendoet knallen tegen de muur. De buren zouden nogal kwaad zijn, moesten ze het gehoord hebben
"Kom op, Drake!!! wat zit je daar nou te lezen?! Het is 2 uur, de nacht begint pas!!" Lee trekt het boek uit Drake's handen en sleurt hem recht.
Drake kijkt naar Lee "Lee, het is 2 uur, normale mensen slapen, er is helemaal niets te doen."
Lee grijnst. "Dat denk je maar, Drake, om 2 uur komen de New Yorkse vampieren buiten, en zo heb je na 2 uur het, door vampieren gekende, 'Bloody Getto'."
"Wat is dat nou weer?" zegt Drake terwijl hij zijn boek terug van Lee afpakt.
"Het Bloody Getto is waar alle vampieren een plekje hebben, alles is er 24 uur en niemand weet dat het vampieren zijn!! Bij de mensen is het gekend als de buurt voor feestbeesten..."
"En alleen vampieren gaan er na 2 uur naartoe..." vult Missy hem aan "Drake, het is compleet gecovered, alleen vampieren noemen het eigenlijk het Bloody Getto..."
Lee kijkt eerst even schuw naar Missy en dan weer gewoon naar Drake.
"Kom mee, het word leuk!! En zo zou je ook eens kunnen weten hoeveel vampieren zich hier niet schuilhouden...."
Drake zucht en glimlacht dan. "Okee dan maar."
Hij stapt de kamer uit en Missy gaat na hem. Wanneer ze Lee passeerd fluisterd hij haar iets toe; "Het is ongelooflijk raar dat je me aanvult."
Missy let niet op hem en stapt naar Light's kamer, ze vertelt hetzelfde bij haar en wanneer ze zegt dat Drake meegaat, wil ze ineens.
Wanneer iedereen behalve Missy het appartement uit is, zucht Missy bij zichzelf; "Het is toch zò duidelijk...."
Lola komt slaperig de gang binnen en Drake stapt naar haar toe.
"Sorry als we te luidruchtig zijn maar...." zegt hij en Lola onderbreekt hem.
"Gaan jullie nog uit..? Stelletje feestbeesten." en bij het laatste grijnst ze.
Drake lacht eventjes vernederd. "Mijn kamergenote wou ook nog gaan... Kan ze met jullie mee?"
Even kijkt Drake om naar de groep vampieren ie al helemaal naar beneden is gegaan.
"Euh... Jah, is goed, komt ze nu dan..?" vraagt Drake.
Lola knikt "Dank je, ze hield me de hele nacht al wakker."
Wanneer Lola even naar binnen gaat komt er bijna daarna een meisje naar buiten.
Glimlachend kijkt ze naar Drake "Dank je dat ik meemag!!"
"Maakt niets uit..." zegt Drake met een verlegen glimlach "Kom je mee? De rest is waarschijnlijk al binnen."
Het meisje knikt en gaat samen met Drake naar beneden.
"Mijn naam is Rachel, trouwens." zegt ze onderweg.
"Ik ben Drake." zegt Drake erop en snel daarna zijn ze beneden.
"En dat zijn Lee, Light, Nathalie, Nathan en Missy," zegt Drake wanneer ze beneden zijn en duid ze elk aan "iedereen, dit is Rachel."
Ze kijken allemaal om en glimlachen naar haar. Rachel ziet er ongelooflijk opgewonden uit.
Drake kan meteen afleiden dat ze jonger is dan Lola, en aan haar opgewondenheid om 2 uur, is ze waarschijnlijk ook voor haar eerste avond in New York.
En anders heeft ze de hele dag liggen slapen. Drake kijkt naar Lee, ie een map naar bovenhaalt met een groot kruis op een blok (een blok is wel een paar straten)
Rustig zucht hij en niet veel later zijn ze met zijn allen naar een blok aan het stappen, volgens Drake waarschijnlijk het Bloody Getto.
Overal ziet Drake 'Neon'-lichten. Grote verlichtte borden van Café's.
'The Big Blues', 'Marines', 'The Golden Man', 'Priceless', 'The Big Bang', 'Internet C@fé', ...
Allemaal namen van restaurants, cafés, discos, bars, enz. passeren naast hem en springen in zijn gedachte.
Tot Lee een bar had uitgekozen voor de avond zit Drake maar te dagdromen.
En Lee had goed gekozen, de bar is modern en vol vampieren. Maar Drake heeft niet lang zijn mening gehouden, sinds hij eraan dacht dat Rachel geen vampier is.
Wanneer Drake het tegen Lee wou zeggen leest Lee net zijn gedachtes;
"Je hoeft je geen zorgen te maken; ze gaat niets overkomen, de New Yorkse vampieren houden zich nog altijd in."
Drake zucht even opgelucht en wanneer hij omkijkt is iedereen ineens weg.
Het is er te interessant om gewoon ergens te staan. Maar wanneer hij de ingang ziet, merkt hij Brook, Audrey en James binnenkomen.
Meteen gingen er vragen door zijn hoofd; Wat doen ze hier? Waarom net deze bar?
Maar hij weet het antwoord er al op; van Audrey verwacht hij nog dat ze gewoon meegegaan is voor het feest, maar Brook en James zouden zich niet laten doen.
Zeker niet als Connor zou gezeg hebben wat hij van plan is, en zijn vampierengroepje zou de eerste zijn ie het te weten zou moeten komen.
Brook deed alles wat James vroeg, maar James wil Damion voorsteken als Connor's favoriet. En zelfs Drake, de broer van Connor, zou niet begrijpen wat daar zo leuk aan kan zijn.
Rachel merkt dat Drake's aandacht ergens anders op gevestigd is, en wanneer ze zijn gezicht ziet weet ze maar al te goed dat het geen goede commentaar kan opleveren.
Ze stapt naar hem toe om zijn gedachten te verzetten.
Drake's aandacht was totaal gevestigd op het groepje vampieren dat zich net de bar was binnengegaan,
zijn aandacht was zo immens, dat hij Rachel nog neit eens gemerkt heeft.
Na vijf minuten zijn naam geroepen te hebben, krijgt Rachel eindelijk zijn aandacht.
"Drake, is er iets..?" vraagt Rachel, en ze zet een schattige, maar toch bezorgde blik op.
Drake schudt zijn hoofd, "Nee, helemaal niet! Wil je iets?"
"Hmhm," murmelt Rachel terwijl ze haar hoofd ook schudt "ik wil niets. Iedereen is aan het dansen, kom je mee?"
Drake kijkt nog heel eventjes naar achter en merkt op dat Brook er nog staat, terwijl Audrey en James verdwenen zijn.
Dan kijkt hij terug naar Rachel, "Jah, ik kom wel mee."
Drake denkt er niet meteen aan, maar dit is misschien de domste beslissing van zijn avond.
Hetzelfde moment dat Drake en Rachel zich in de dansende menigte drukken, verliezen ze elkaar.
Drake ziet haar helemaal niet meer, en Rachel, ie al actief meedanst met de groep, merkt niet eens dat hij weg is.
Maar in de verte zijn James, en Brook is hem ondertussen al gevolgd.
Nerveus drukt Drake zich weer uit de menigte om hen in de gaten te houden.
Hij ziet zichzelf verantwoordelijk over Rachel, en hij moet ervoor zorgen dat ze die nacht ook overleeft, zonder een vampier te worden.

niemand?

veder

yay ^-^
iemand leest het xd

In het appartement zet Lola de zak ergens in het midden "ik moet nu ongeveer even door, als je iets nodig hebt, ik zit hiernaast" zegt ze even vrolijk.
Drake knikt, "zie je wel en dank je voor je hulp" zeg hij terug.
Hij neemt zijn twee zakken wanneer Lola weg is en zet ze in zijn kamer.
Even kijkt hij door het raam die in zijn kamer en dan gaat hij de kamer uit.
"Boe" klinkt een heel bekende stem achter zich, op de vensterbank van het raam waar hij net van kwam.
"Lee...." zegt Drake en draait zich om. Lee springt van de vensterbank af en zucht. "Hoe kan het toch dat je dat zo snel weet?" zegt Lee verontwaardigd.
"Een stem als de jouwe merk je op in een menigte van duizend man, het is zo appart" zegt Drake grijnzend.
Lee slentert even de woonkamer binnen als Drake verderstapt door zijn appartement.
"Het was zo makkelijk je te vinden...." zegt Lee verveeld "ik had er niet veel lol aan....."
en wanneer hij zijn zin afmaakt kijkt hij naar Drake "en Conner zeker niet"
Van dat laatste schrikt Drake even "Weet Conner er al van?"
"Waarom denk je dat ik gekomen ben...?" vraagt Lee hem kort en laat zich vallen op de zetel.
Lee kijkt met zijn hoofd helemaal naar achter omgedraaid naar Drake.
Drake kijkt uit het raam naar beneden, waar de mensen rustig bij Central Park stappen. Dan draait hij zich opeens om naar Lee.
"Hoe ben je eigenlijk binnengekomen..?" vraagt hij.
Lee haalt zijn schouders op "ik heb zo mijn trukken."
Drake grinnikt even "Dat was ik bijna vergeten, jij kan al bijna onopgemerkt een kluis binnensluipen met hoogste beveiliging."
"En daar ben ik trots op." vult Lee aan.
"Waar is de rest eigenlijk, als jij komt kunnen zij het zeker niet laten." vraagt Drake hem.
"Ze komen wel aan, heb mijn bagage bij hen achtergelaten, we hebben het appartement aan de overkant ingenomen," antwoord Lee "heb je al iets in je koelkast..?"
Op dat laatste antwoord Drake niet en gaat beginnen uitpakken.

xd

(die koelkast zin xd)

Lee zucht "Dan niet...." en gaat naar de deur "Zie je weer, Drake"
Drake knikt alleen en pakt verder uit. Lee stapt de deur uit en gaat naar de overkant waar Light zijn zak draagt.
"Lee!!!! Waarom liet je mij met die zak?!" roept Light door de gang met een furieuze stem.
"Ik had wat belangrijkers te doen...." zegt Lee terwijl hij zijn schouders ophaald.
Light duwt zijn zak in zijn handen en gaat hun appartement binnen.
Drake hoorde haar geschreeuw en zucht. "Lee en meisjes, hoe overleefd hij het toch..?" (Light is een meisje xd)
Terwijl hij uitpakt kijkt Drake soms eens uit het raam, een raar gevoel houdt hem in waakzaamheid.
Wanneer hij een keer uit het raam kijkt denkt hij Connor gezien te hebben maar wanneer hij met zijn ogen knipperd is het weg.
"Vast mijn verbeelding…" mompelt hij tegen zichzelf en pakt verder uit.

veder

Nog geen paar seconden later komt Lee weer binnen.
Light duwt hem vooruit en de rest volgt. Drake gaat de kamer uit en kijkt naar hem met een vragende blik.
Light geeft een harde klop in Lee's rug waarbij hij bijna omvalt.
"Sorry, Drake, dat ik zonder iets te zeggen binnenviel." zegt hij met zijn hoofd voorovergebogen.
"Dat zal je leren," zegt Light meteen daarna "bij iemand binnenbreken."
Lee kijkt vanuit een ooghoek schuw naar achter en staat dan weer gewoon.
"Het maakt niets uit hoor." zegt Drake erop en Light onderbreekt hem.
"Het maakt wel iets uit," zegt ze zuchtend "hij moet ermee stoppen!"
Drake zucht en gaat zitten, Light is de koppigste van de hele bende.
Dan merkt Drake de rest ook op wanneer Missy "Hey." zegt.
Drake glimlacht even: "Haay iedereen! Waarom zijn jullie eigenlijk allemaal gekomen?"
"Connor is ook gekomen..." begint Nathan. "Maar dan met slechte bedoelingen." vult Nathalie aan.
Die tweeling vult elkaar altijd aan, maar eenmaal ze ruzie maken over iets kunnen ze het niet vanzelf oplossen.
Nathan en Nathalie kijken naar Drake met een vragende blik en dan naar elkaar met dezelfde blik.

veder

"Wist je dat dan helemaal niet...?" vraagt Nathalie dan.
Drake kijkt naar haar "Nee... Ik dacht dat het minstens een maand zou duren...."
Nathan zucht "Connor is zo dom nog niet...."
"Dat weet ik zelf ook wel.... Daarmee dat ik twijfelde..." zegt Drake erop.
"Twijfelde met wat?" vraagt Missy om de discussie die de tweeling zou beginnen te vermijden.
"Ik zag daarnet nog een gestalte die op Connor leek uit het raam." antwoord Drake.
"Ik wist het!" roept Light dan ineens "Het zou nog geen uur duren voor Connor hier was."
Drake zucht "Net dat had ik gehoopt te vermijden: problemen met Connor."
"Wel... Moeten we dan niet meteen nòg meer vampieren vermijden...?" vraagt Lee.
"Er bestaan er al zoveel..." zegt Nathan en Nathalie gaat verder "Straks is er helemaal niets anders!!!"
"En Connor met zijn praat gaat ze zeker tegen je zetten...." zegt Light erbij.
"En alles is er slecht aan!" schreeuwt Missy in wanhoop uit.
Drake zucht. "Laten we hier nu kalm onder blijven... Gaan jullie nu maar uitpakken."
"Drake heeft gelijk!" zegt Lee en hij staat recht "Wie blijft er in het apartement van Drake?"
Drake reageerd razendsnel op Lee "WAT?! Ik blijf hier alleen!!"
Light gaat bedenkelijk naast Lee staan "Er moet wel iemand hier blijven nu we weten dat Connor in de buurt is..."
"En daarom blijf ik omdat het MIJN idee was." zegt Lee er trots op.
"En daarom gaat Missy of ik omdat anders maar één jongen is en Nathan en Nathalie kunnen niet zonder elkaar..." zegt Light erop.
Missy kijkt verveeld naar Light "Doe jij maar Light...."
Light grijnst "Dat is dan beslist!"
Drake zucht, "Ik wou net van vampieren wegblijven... Moet ik nu met een meisje én een vampier leven...."

veder

kga verder als ik nog tijd heb of een idee

Lee geeft Drake een harde schouderklop "Je overleefd het wel... Hopelijk..."
Na de hopelijk zucht Drake "Kunnen jullie dan nu weggaan..?"
Missy haalt haar schouders op "Ok dan... Als je dat wil."
Dan kijkt ze naar de rest, ie meteen een beetje bang worden van haar blik.
Nathan en Nathalie kijken even verveeld naar haar en lopen dan de deur uit, terwijl de rest meegaat.
Een minuutje later komt Lee binnen en gooit de zak van Light op de grond.
Op de achtergrond hoort hij Missy roepen dat hij sneller moet zijn.
Drake huivert ervan, met Missy samenleven is niet de beste pret ie er bestaat.
Light pakt haar tas en gaat dan naar de andere kamer "Ik zal je maar laten..."
Drake knikt en gaat dan ook zijn kamer binnen.
Het moment dat hij zijn deur dicht doet en omdraaid, staat Connor achter hem.
"Dag broertje." zegt Connor met zijn ijzige stem "Je bent vergeten afscheid te nemen."

spannent, snel veder

"Een afscheid was niet nodig, ik zou je zoiezo terug zien..." zegt Drake erop.
"Hmm... Dat was misschien toch iets te voorspelbaar..." zucht Connor.
"Light zit in de kamer hiernaast...."
Connor kijkt verveeld naar Drake "Dat weet ik... Daarom zit Damion ook op de wacht, had je moeten weten..."
"Damion laat je ook nooit alleen..." zucht Drake.
"Hij is hier nu toch niet?"
Drake kijkt vanuit een ooghoek naar Connor "Wat wil je eigenlijk? Ik heb toch alles aan jou overgelaten?"
Connor kijkt even naar een kader dat aan een muur van de slaapkamer hangt "Ja, dat weet ik... Maar de ouwe wilt het niet..."
"Wilt wat niet?"
"Hij wil niet dat je naar New York gaat... Vampieren horen hier niet te leven..."
"Dat is dan mijn probleem... Als dat was wat je wou zeggen dan mag je nu...."
"Ik mag het niet overnemen" onderbreekt Connor hem.
"Wat moet ik dan doen dat je het wel mag? Ik wil een normaal leven leiden!!"
"De ouwe accepteert niets, de enige manier is dat jij er niet meer bent..."
"Je gaat toch niet zòver gaan?"
Connor kijkt grijnzend naar hem "Tuurlijk wel... En tot dat gebeurd is, blijf ik ook in New York."

veder

Drake kijkt naar Connor en Connor gaat de kamer uit.
"Vergeet niet wat er hier gezegd is..." zegt Connor nog voor hij weggaat.
"Vergeet jij niet dat we ook broers zijn..." zegt Drake terug.
Connor kijkt vanuit een ooghoek naar Drake en verdwijnt in de nacht, met Damion ie achter hem gaat.
Light komt haar kamer uit "Wat was dat allemaal hier? Ik hoorde stemmen."
Drake kijkt uit het raam waar Connor net was door verdwenen "Het was niets, ik praatte tegen mezelf."
Light kijkt schuw naar hem "Je liegt weer... Zoals gewoonlijk...."
"Ik kan niets anders" zegt Drake erop en gaat weer in zijn kamer.
's Nachts slapen vampieren niet, dus ze kunnen niet veel meer doen dan rustig doen en lezen.
Drake legt zich neer in zijn bed met een boek, wat er nog gaat gebeuren maakt hem niets uit; hij weet hoe het gaat eindigen.

veder

Ineens bonkt er iemand heel hard op de voordeur en niet veel later gaat Drake's slaapkamerdeur open.
Lee komt luidruchtig binnen en alle deuren ie hij opendoet knallen tegen de muur. De buren zouden nogal kwaad zijn, moesten ze het gehoord hebben
"Kom op, Drake!!! wat zit je daar nou te lezen?! Het is 2 uur, de nacht begint pas!!" Lee trekt het boek uit Drake's handen en sleurt hem recht.
Drake kijkt naar Lee "Lee, het is 2 uur, normale mensen slapen, er is helemaal niets te doen."
Lee grijnst. "Dat denk je maar, Drake, om 2 uur komen de New Yorkse vampieren buiten, en zo heb je na 2 uur het, door vampieren gekende, 'Bloody Getto'."
"Wat is dat nou weer?" zegt Drake terwijl hij zijn boek terug van Lee afpakt.
"Het Bloody Getto is waar alle vampieren een plekje hebben, alles is er 24 uur en niemand weet dat het vampieren zijn!! Bij de mensen is het gekend als de buurt voor feestbeesten..."
"En alleen vampieren gaan er na 2 uur naartoe..." vult Missy hem aan "Drake, het is compleet gecovered, alleen vampieren noemen het eigenlijk het Bloody Getto..."
Lee kijkt eerst even schuw naar Missy en dan weer gewoon naar Drake.
"Kom mee, het word leuk!! En zo zou je ook eens kunnen weten hoeveel vampieren zich hier niet schuilhouden...."
Drake zucht en glimlacht dan. "Okee dan maar."
Hij stapt de kamer uit en Missy gaat na hem. Wanneer ze Lee passeerd fluisterd hij haar iets toe; "Het is ongelooflijk raar dat je me aanvult."
Missy let niet op hem en stapt naar Light's kamer, ze vertelt hetzelfde bij haar en wanneer ze zegt dat Drake meegaat, wil ze ineens.
Wanneer iedereen behalve Missy het appartement uit is, zucht Missy bij zichzelf; "Het is toch zò duidelijk...."
Lola komt slaperig de gang binnen en Drake stapt naar haar toe.
"Sorry als we te luidruchtig zijn maar...." zegt hij en Lola onderbreekt hem.
"Gaan jullie nog uit..? Stelletje feestbeesten." en bij het laatste grijnst ze.
Drake lacht eventjes vernederd. "Mijn kamergenote wou ook nog gaan... Kan ze met jullie mee?"
Even kijkt Drake om naar de groep vampieren ie al helemaal naar beneden is gegaan.
"Euh... Jah, is goed, komt ze nu dan..?" vraagt Drake.
Lola knikt "Dank je, ze hield me de hele nacht al wakker."
Wanneer Lola even naar binnen gaat komt er bijna daarna een meisje naar buiten.
Glimlachend kijkt ze naar Drake "Dank je dat ik meemag!!"
"Maakt niets uit..." zegt Drake met een verlegen glimlach "Kom je mee? De rest is waarschijnlijk al binnen."
Het meisje knikt en gaat samen met Drake naar beneden.
"Mijn naam is Rachel, trouwens." zegt ze onderweg.
"Ik ben Drake." zegt Drake erop en snel daarna zijn ze beneden.
"En dat zijn Lee, Light, Nathalie, Nathan en Missy," zegt Drake wanneer ze beneden zijn en duid ze elk aan "iedereen, dit is Rachel."
Ze kijken allemaal om en glimlachen naar haar. Rachel ziet er ongelooflijk opgewonden uit.
Drake kan meteen afleiden dat ze jonger is dan Lola, en aan haar opgewondenheid om 2 uur, is ze waarschijnlijk ook voor haar eerste avond in New York.
En anders heeft ze de hele dag liggen slapen. Drake kijkt naar Lee, ie een map naar bovenhaalt met een groot kruis op een blok (een blok is wel een paar straten)
Rustig zucht hij en niet veel later zijn ze met zijn allen naar een blok aan het stappen, volgens Drake waarschijnlijk het Bloody Getto.

veder

Verder

Verder!

Overal ziet Drake 'Neon'-lichten. Grote verlichtte borden van Café's.
'The Big Blues', 'Marines', 'The Golden Man', 'Priceless', 'The Big Bang', 'Internet C@fé', ...
Allemaal namen van restaurants, cafés, discos, bars, enz. passeren naast hem en springen in zijn gedachte.
Tot Lee een bar had uitgekozen voor de avond zit Drake maar te dagdromen.
En Lee had goed gekozen, de bar is modern en vol vampieren. Maar Drake heeft niet lang zijn mening gehouden, sinds hij eraan dacht dat Rachel geen vampier is.
Wanneer Drake het tegen Lee wou zeggen leest Lee net zijn gedachtes;
"Je hoeft je geen zorgen te maken; ze gaat niets overkomen, de New Yorkse vampieren houden zich nog altijd in."
Drake zucht even opgelucht en wanneer hij omkijkt is iedereen ineens weg.
Het is er te interessant om gewoon ergens te staan. Maar wanneer hij de ingang ziet, merkt hij Brook, Audrey en James binnenkomen.
Meteen gingen er vragen door zijn hoofd; Wat doen ze hier? Waarom net deze bar?
Maar hij weet het antwoord er al op; van Audrey verwacht hij nog dat ze gewoon meegegaan is voor het feest, maar Brook en James zouden zich niet laten doen.
Zeker niet als Connor zou gezeg hebben wat hij van plan is, en zijn vampierengroepje zou de eerste zijn ie het te weten zou moeten komen.
Brook deed alles wat James vroeg, maar James wil Damion voorsteken als Connor's favoriet. En zelfs Drake, de broer van Connor, zou niet begrijpen wat daar zo leuk aan kan zijn.
Rachel merkt dat Drake's aandacht ergens anders op gevestigd is, en wanneer ze zijn gezicht ziet weet ze maar al te goed dat het geen goede commentaar kan opleveren.
Ze stapt naar hem toe om zijn gedachten te verzetten.