Risk to Take

met dank aan Nicole voor de titel ^^



Dit verhaal speelt zich af in de middel eeuwen in het zilveren rijk. Het zilveren rijk staat bekend door zijn kracht en hebben door het winnen van vele oorlogen ook vele andere rijken over genomen. Het zilveren rijk is een van de grootste rijken en word geregeerd door een man; De koning.
Deze koning is alleen alles behalve wat je van hem zou denken. Hij is bruut, egoïstisch, streng en wilt alles naar zijn eigen zin zetten. Als hij iets niet kan krijgen of doen, zal hij simpel de wetten zo veranderen zodat hij het wel kan krijgen. Geen wonder dat het leger zo sterk is, elke ridder is bang om uit het land gezet te worden als die ook maar een kreun van zwakte afgeeft. Het volk mag hem dan ook niet zo geweldig, het enigste waar ze naar op kijken, is de troon opvolgster, de prinses.

De dochter van de koningin is makkelijk gezegd het tegen over gestelde van haar vader. De koning sluit haar daarom ook binnen op. Ze zit niet zoals in sprookjes opgesloten in een hoge toren, maar wel binnen de muren rond de tuinen van het kasteel. Ze merkt dus ook niet veel van hoe haar vader het volk leid. Zij denkt dat het volk genoeg vrijheid heeft om te gaan en te staan waar ze maar willen. Dat ze hun eigen meningen mogen uiten en soms in of tegen kunnen stemmen van de nieuwe wetten. Maar het land is alles behalve hoe ze het zich verbeeld. Behalve dat er weinig vrijheid is, heerst er ook nog eens veel armoede die ze niet met een blik door het raam kan zien. Vele mensen zijn zwak en hebben geen geld voor medicijnen of zelfs gezond eten. De rijken worden gestraft als ze de armen ook maar een appel geven waardoor er ook nog eens een hoog sterf niveau heerst over het land, waar de prinses zich niet bewust van is. Ze heeft wel een beetje contact met het volk via ridders, dienaren etc, maar als de koning door heeft dat ze ook maar een word over de waarheid aan haar vertellen, zijn de gevolgen groots.

Nog enkele jaren gaat het zo veder totdat de prinses het zat is, ze wilt het rijk zien, het volk ontmoeten en de geur van vrijheid buiten de muren opsnuiven. Maar vader houd haar tegen en verbied haar om ooit nog eens een stap achter de muur te zetten. maar het is al te laat, die ene keer had de prinses al genoeg gezien en wist precies wat voor een koning haar vader was, wie ze later zou moeten opvolgen. Ze kan het hier toch niet bij laten zitten? Zelfs al zou haar positie als troon opvolgster op het spel komen te staan.



Rollen:
- Prinses (gereserveerd)
- Eventueel de koning
- Ridders
- Dienaren
- Schildknaap
- Boeren
- Burgers (rijke & arme)
- Edelsmid
- Etc.



Regeltjes:
- Anime
- Hou rekening mee dat het in de middeleeuwen afspeelt (en toen waren er nog geen mobieltjes etc.)
- Hou je het liefste een beetje aan het verhaal lijn
- Geen bloederige details graag
- Overige FF regels



Ik ben:

Yudai Daisuke
Eigenlijk weet Daisuke maar weinig van zijn ouders. Zijn vader was een bekende ridder die voor Daisuke de titel van de 'zilveren ridder' droeg en was een belangrijke pion voor de koning. Maar de man stief op mysterieuze Wieze toen Daisuke nog te jong was om überhaupt op een paard te zitten, laat staan het vast houden van een zwaar zwaard. Geruchten dat hij stierf op het slagveld, maar andere zeggen weer dat hij het zat was om op 'deze' manier voor de koning te werken en dat hij alles zelf beëindigt had. Daisuke gelooft geen van de geruchten die rond gaan.
Zijn moeder werkte in Daisuke's jonge jaren als werkster in het kasteel om zo genoeg te verdienen in de tijden dat haar man op een missie was. Maar omdat ze dacht dat de koning iets over de dood van haar man verzweeg, werd ze opgesloten in de kerkers van wegen ongehoorzaamheid. Daisuke heeft hier tot heden nog nooit toegang tot gehad.
Als het thuisloze kind zonder ouders dat hij was, dwaalde hij wat rond door het land. Hij ontdekte een boerderij en nam het voordeel van de oogst om zijn honger te stillen. De boer die er woonde, ontdekte hem en na het horen van zijn verhaal, realiseerde hij dat dit de zoon was van een oude vriend en kameraad van hem. Hierdoor besloot hij om de jongen op te vangen.
Deze man was in zijn jonge jaren ook een ridder geweest, maar nadat hij zichzelf beschuldigde dat hij zijn vrouw, zoon en schoon-dochter niet kon beschermen, heeft hij afscheid gedaan van zijn zwaard en is hij met zijn pas geboren kleinzoon gevlucht. Met behulp van de boerderij kon hij zichzelf, zijn klein zoon en Daisuke nog net voorzien van voedsel en drinkwater.
Toen Daisuke leerde over de man's achtergrond deed hij er alles aan om deze man over te halen om Daisuke alles te leren. Daisuke ziet deze man dus niet alleen als een grootvader figuur, maar ook als zijn mentor.
Uiteindelijk werd de man ziek en was er niet genoeg geld voor medicijn. Hun voedsel begon op te raken en de oogst was mislukt. Dit was de eerste keer in zijn leven dat Daisuke iets gestolen heeft, maar was toen meteen ook opgepakt door de ridders van de koning. De koning toonde geen medeleven met Daisuke's reden voor het stelen en nam het medicijn van hem af. Toen Daisuke uiteindelijk zonder medicijn terug bij de boerderij aankwam, was het al te laat. Hij vond de man's klein zoon in de straten van het dorp waar hij bedelde en soms pogingen deed om wat brood te stelen. Hij voelde zich schuldig over dat hij de dood van de man niet kon voorkomen. Hij herkende een deel van zichzelf in de jongen en besloot om de overleden man terug te betalen door zijn klein zoon een beter leven te geven, zoals de man het zelfde bij hem gedaan had. Hij vluchtte het land uit en begon met een schone lijn. Uiteindelijk werd hij daar geridderd en maakte hij de jongen zijn schildknaap.
Nadat hij zijn kunsten als rider aan de koning van het zilveren rijk liet zien, lukte het hem om de koning ervan te overtuigen, om hem de positie als 'pion' van zijn vader over te nemen. Eigenlijk laat de koning hem dan vooraal vele stomme klusjes of boodschappen doen. Maar voor nu is dit genoeg om zijn naam te zuiveren, de titel 'zilveren rider' te kunnen over nemen en 'dichter' bij zijn ouders te kunnen komen.
Voor de buiten wereld en de mensen die zelfs binnen de muren niet veel te weten komen, weten dit niet. Hun zien Daisuke als een ridder die zijn vader wilt opvolgen en die dicht bij de koninklijke familie staat. Dat doet hij dan ook wel, maar op een andere manier dan dat ze denken.

Balistro
Toen Balistro nog een jong veulen was, leefde hij met de kudde in het bos. Uiteindelijk wilde de mensen het bos kappen en jaagde ze de dieren het bos uit. Door agressiviteit, werd zijn vader gedood door iemand van een groep mensen met ijzeren harnassen en viel de kudde uiteindelijk uit elkaar. Balistro werd weg gedreven en werd, net als de andere veulens, op een dorps markt geveild. Maar omdat er al geruchten gingen over de vader van de veulens, wilde niemand ze hebben om angst dat ze agressief zouden worden. Natuurlijk ben je boos als mensen zo aar je vader doden. Uiteindelijk werd hij verkocht door een oudere boer die enkele wortels beidde. Hij merkte daarvoor dan wel de jongen op die deze man met zich mee had. Een jongen die best wel een mysterieuze blik had, waar aan te zien was dat hij veel had meegemaakt voor zijn leeftijd.
Doordat hij eigenlijk meteen een bepaalde klik had met deze jongen, was het ook niet zo moeilijk om het leven op een boerderij uit te kunnen houden. Toen hij leerde dat de mensen die zijn vader gedood hadden en het bos wilde kappen, ridders waren, kreeg hij gemengde gevoelens over de jongen die hem uiteindelijk tot zijn paard maakte. Zelfs hoe erg hij ook een soort van haat ontwikkelde naar ridders, kon hij het niet helpen om door deze jongen te realiseren dat niet elke ridder zo waren. Toch maakt hem dit erg koppig en doet hij liever wat hij zelf wil. Door de klik die hij vanaf het begin met deze jongen had, en de band tussen hun die alleen maar sterker werd, is hij eigenlijk ook nooit agressief geweest.

Shunichi Akira
Shunichi Akira, een jongen die ondanks zijn verleden, altijd het positieve van alles probeert in te zien. Hij heeft geen herinneringen meer van zijn ouders en heeft die ook nooit gekend. Zijn herinneringen beginnen waar zijn grootvader hem verteld om binnen te blijven en hij vervolgens door de zonder raam toe keek, hoe zijn grootvader de vreemdeling benaderde die tussen de aardappels zat. In tegenstelling tot deze jongen, die hij snel zag als een oudere broer, heeft hij nooit geweten wat er buiten de boerderij afspeelde en is dus nooit bewust geweest van alle ellende die zijn geliefde heeft mee gemaakt. Dit zal de reden zijn waardoor hij opgegroeid is tot een vrolijk jongen die altijd het goede van mensen in ziet. Zelfs toen hij na de dood van zijn grootvader tijdelijk op straat moest leven, heeft zijn positiviteit hem geholpen om het uit te kunnen houden. Met de persoon met wie hij opgevoed was, ging hij op reis en eindigde als zijn trouwe schildknaap.

Yuno
Naam: Yuno van het Zilveren Rijk
Leeftijd: 24
Geslacht: Vrouw
Rol: Prinses
Relatie met: //
Biografie:
Yuno is een jonge trotse vrouw die bereid is om te vechten voor haar eigen rechten. Ze heeft er dan ook een hekel aan dat haar vader haar buiten de politieke en koninklijke zaken probeert te houden door haar op te sluiten in haar kamer. Op een manier heeft ze uit haar kamer weten te ontsnappen en is er zo achter gekomen hoe haar vader echt regeert, nu probeert ze om hem te dwarsbomen. Ze voelt zich er niet eens slecht door ... het is niet alsof hij haar ooit echt goed behandeld had. Ze heeft een zeer gereserveerde personaliteit, waardoor ze haast geen emotie toont in haar doen en laten. Alleen privé, als ze in haar eentje is, toont ze echt emoties.
Ze heeft een liefde voor bloemen en is dan ook veel in de tuin te vinden. Dan zit ze daar op een bankje te genieten van de verschillende bloemen en hun geuren. Haar favoriete bloem is een roos en daarom heeft haar vader speciaal voor haar een rozentuin in laten richten met allerlei verschillende kleuren rozen.

Rue
Rue
Naam: Rue Page
Leeftijd: 13
Geslacht: Vrouw
Relatie met: //
Biografie:
Rue is een jong meisje die met nog een groep andere kinderen op straat leeft. Ze maken de buurt onveilig en hebben al genoeg wachters achter zich aan gehad, doordat ze stelen en rellen veroorzaken. Haar lange witte haren heeft ze meestal in een staart gebonden en er zitten altijd wel zwarte vegen op haar gezicht. Manieren heeft ze niet echt, door het straatleven dat ze gewend is. Haar ouders zijn doodgegaan toen het dorp verwoest werd waar ze vandaan komt. Het was in de brand gezet door kruisridders die iedereen die niet Christen was doodmaakten. Zij wist te ontsnappen door zich eerst te verbergen tijdens de slachting en de brand en daarna een bos in te rennen dat dichtbij lag. Ze kwam in deze stad terecht na een tijd te hebben rondgezworven en heeft nog meer kinderen gevonden die er alleen voor stonden. Hun hoofdkwartier is in een oud en vervallen gebouw en als ze geen kattekwaad aan het uithalen of op rooftochten zijn, kan je ze daar eigenlijk altijd wel vinden.

ok :33
dan beginnen we alvast maar anderen kunnen altijd nog inspringen ^^



het was richting het einde van de middag toen Daisuke na een dag sparren met andere ridders, uiteindelijk nog werd opgeroepen door de koning. een knecht van hem verstoorde hem tijdens het sparren om hem te vertellen dat de koning op hem wachtte. Meteen was hij uit zijn paard; Balistro, gestapt en reed hij nu rustig naar de gracht aan de buiten kant van de muur rond het kasteel en de tuinen. terwijl de poortwachters rustig de poort lieten zakken, stond zijn schildknaap, Akira naast hem met een big smile te wachten. als was hier al veel vaker geweest, het bleef toch altijd even geweldig voor hem om de poort binnen te treden. Daisuke keek even in zijn ooghoek naar hem en zuchtte even zachtjes, "probeer je wat in te houden," zei hij alleen tegen hem voordat hij Balistro over de poort over het water leidde.


even mopperde hij iets na Daisuke's opmerking van dat hij zich in moest houden. hij snapte het dan ook wel, soms kon hij een beetje te enthousiast zijn. stilletje volgde hij Daisuke en het paard naar binnen waarbij hij nog even een vriendelijk knikje gaf aan de poortwachters. hij liep weer naast het paard, over het brede wandel pad, richting de ingang van het kasteel. zodra ze voor de 2 grote deuren stonden, klom Daisuke van zijn paard af en hield de teugels naar Akira uit, "ik zal het niet te lang maken," zei hij kort terwijl Akira rustig de teugels van hem over nam. hij knikte alleen wat, "ik denk dat de koning dat meer in de hand heeft," zei hij voordat hij zachtjes terwijl hij keek hoe de lagen van Daisuke's harnas over elkaar schraapte bij elke stap die hij naar binnen maakte

toen de deuren uiteindelijk weer dicht gingen keek Akira op toen de teugels plotseling omlaag worden getrokken en hij keek omlaag. "Balistro," noemde hij het paard bij zijn naam toen hij merkte dat hij het gras aan het eten was. "je mag t gras van de tuinen niet eten, daar hebben de hoveniers hun best op gedaan, als de koning ziet hoe je het aan t vernielen bent," zei hij terwijl hij het dier een klein duwtje van het gras weg deed.


het paard werd wat geïrriteerd toen de schildknaap van zijn eigenaar hem plots van het gras weg wilde duwen en zette even al zijn gewicht in de strijd. hij had de hele dag nog niet gegeten op wat suikerklontjes na. normaal gesproken zou de schildknaap jongen wortels voor hem mee nemen, maar door een halve mislukte oogst zijn alleen de goede groentes naar de rijken en de koninklijke familie gegaan. hij gaf even met zijn snuit een duwtje terug waar hij de jongen bijna mee omweg liet vallen. de jongen kon nog net zijn evenwicht behouden en keek het paard wat mopperend aan. al duurde het niet lang voordat hij weer een vrolijke glimlach op zijn gezicht had, "laten we maar wat rond lopen," zei hij voordat hij het paard door de tuinen begon te leiden

hij keek op toen er plots iemand tegen hem begon te praten en hij keek onder door de hals van het paard naar de vrouw die daar met een iets wat strenge blik naar hem keek. "i-ik.. euhmm.." begon hij wat te ratelen, niet doordat hij betrapt zou zijn, maar omdat hij nu recht voor de prinses stond, hij was nog nooit zo dicht bij haar in de buurt geweest, laat staan in zijn eentje. tenminste, niet dat Balistro hem met zijn nerveusheid kon helpen. "ik.. ziet u.." begon hij weer voordat hij plots Balistro's snuit in zijn rug voelde. Akira's ogen weren groot en ging toen recht voor de prinses staan en ging door zijn knieën. "neem me niet kwalijk uwe hoogheid, ik ben de schildknaap van ridder Daisuke, hij is opgeroepen door uw vader de koning en sinds ik op zijn paard moet letten dacht ik dat het miss leuk was om even een wandeling door de tuinen te maken. Ik weet dat de enigste plek binnen de muren, waar paarden mogen komen de stallen zijn, maar ik was toevallig aan de voorkant van het kasteel en ik dacht dat-" begon him achter elkaar door te praten tot Balistro hem een zacht tikje met zijn knie gaf. Weer keek Akira op voordat hij wat ongemakkelijk weg keek, "uhmm, sorry," zei hij zachtjes

"J-ja, uwe hoogheid," zei hij toen ze hem vertelde om meteen de tuin uit te gaan. Even keek hij nog wat mopperend naar het paard dat achter hem stond, "ik zei toch dat ie niet moest eten?" Mopperde hij zachtjes voordat hij weer vrolijk de zelfde weg terug liep om vervolgens de tuin uit te lopen en langs de muur naar de stallen te lopen


Toen Akira uiteindelijk weg begon te looen zoals de prinses hem vertelde, keek hij, voorzover de teugels het toe liet, de prinses nog wat koppig aan maar voordat hij een stap naar haar toe kon lopen, waren de teugels al strak gespannen en werd hij door Akira mee getrokken.

Uiteindelijk lieo Daisuke rustig het kasteel weer out en zodra hij zag dat zijn paard en schildknaap verdwenen waren, kreeg hij even een frons op zijn gezicht. Nu moest hij na zo'n lange dag ook nog door de tuinen gaan zoeken. Ze zouden waarschijnlijk wel naar de stallen gelopen zijn en liep toen dus maar richting de tuinen, via de tuinen was het namelijk veel korter naar de achterkant van het hele gebied dan via de muur.

Hij liep gewoon rustig met zijn helm totdat er iemand plots op zijn hoofd sprong. Hij voelde dat het van boven kwam en het eerste dat hij toen ook deed was even zijn hoofd optrekken door even wat omhoog te kijken. Hij voelde al een warme vacht om zijn waardoor hij eigenlijk al wiste wat het kon zijn. Bij zijn eerdere bezoeken had hij wel eens een kleine rode panda rond zien lopen, maar hij had nooit echt de intentie gehad om er op af te gaan. Hij wachtte eerst nog even tot dat het beestje zelf van zijn hoofd af zou springen maar toen hij realiseerde dat het dier dat niet zo snel van plan was, nam hij het rustig van zijn hoofd en hield hij het dier even voor zich. "He kleine man," zei hij, "ik denk niet dat het de bedoeling is dat je op het hoofd van andere springt." Rustig zette hij het dier dan ook op de grond in het gras

toen het diertje hem nog even zittend aan keek, zuchtte hij even zachtjes en ging door langzaam door zijn knieën voor zover zijn harnas het hem toe liet. "wat wil je d-?" begon hij tot het diertje zich alweer omdraaide en weg liep. terwijl hij weer recht op ging zitten keek hj het diertje nog even verward na voordat hij keek waar het eigenlijk heen ging. sinds hij zelf ook via de rozentuin bij de stallen moest komen, begon hij de panda toen maar deels te volgen gewoon omdat hij dezelfde richting op moest

Rustig volgde hij het diertje met toch een paar meter tussen hun in. Zodra hij merkte dat het naar de prinses ging stopte hij een met lopen en keek even toe. Hij had haar wel al vaker gezien en had veel over haar gehoord maar toch had hij nog nooit een gesprek alleen met haar gehad, over wat dan ook. Hij keek even rond of er een zij pad was zodat hij de prinses ook niet hoefde te storen met wat ze ook aan het doen was. Maar toen hij in zijn ooghoek al merkte dat ze hem al gezien had, keek hij haar weer even aan voordat hij een kleine buiging maakte, "neem me niet kwalijk uwe hoogheid, heeft u toevallig een jonge schildknaap met een bruin paard gezien?" Vroeg hij toen, nu hij haar toch moest groetten kon hij het net zo goed vragen inplaats van als nog zoeken

Hij zuchtte even zachtjes toen ze hem vertelde dat Akira de tuinen betreden had. "Miss wilde hij Balistro gewoon een plezier doen door een leukere route te wandelen de tijd dat ze op me moesten wachten," zei hij, "zodra ik hem gevonden heb zal ik het hem nog even nadrukkelijk vertellen wat hij wel en niet kan doen rond het kasteel." Even keek hij toen weer naar de kleine panda op haar schouder, "al denk ik dat we nu wel quitte staan," zei hij voordat enkele lagen van zijn harnas weer over elkaar schraapten bij het lichtjes ophalen van een schouder, "het zou een beetje te warm zijn om in deze tijd van het jaar met een panda op je hoofd rond te lopen"

"Thja, net als dat mijn schildknaap het leuk vind om plezier te hebben en mooie gebieden te verkennen," zei hij toen de prinses vertelde dat haar panda het leuk vond om streken uit te halen. "Als ik u was zou ik toch maar wat meer op hem letten en zorgen dat hij niet veder komt dan deze muren. U weet tenslotte dat de burgers waarschijnlijk flink wat geld zullen vragen bij de verkoop van zulke exotische dieren, zeker als ze weten dat het uit de koninklijke familie komt. sommige zullen er dan waarschijnlijk geen moment over twijfelen," waarschuwde hij haar met nog steeds een emotieloze blik op zijn gezicht

"Ik bedoelde daar ook mee dat in dit gebied, diefstal snel gebeurt kan zijn," zei hij nadat ze hem vertelde dat de panda wist dat hij niet buiten de muren mocht komen en dat hij toch altijd dicht bij haar in de buurt is. "En ik weet zeker dat ze niet alleen dieren zullen ontvoeren en op een markt willen verkopen," zei hij, nu hij haar toch aan het waarschuwen was.

"Dat ging niet alleen over uw huisdier," zei hij en zodra ze vertelde dat ze weg moest, boog hij zich weer even voor over, "fijne avond uwe hoogheid," zei hij weer zachtjes en zodra ze hem gepasseerd was ging hij weer recht op staan en keek haar nog even over zijn schouder na. "De laatste tijd lopen er meer van dat soort mensen rond, ik wilde u alleen waarschuwen dat ze miss ooit op een dag binnen de muren dringen," zei hij nog voordat hij zijn helm op deed en veder richting de stallen liep