A love song

ze schrok een beetje dat er werkelijk ingestemd was op haar idee "er zit niet anders op kom trouwe 4 voeter we gaan" ze liep alvast naar buiten aangezien sakura waarschijnlijk vastgeplakt aan Mitsuoka bleef ze pakte haar telefoon en belda haar moeder "mam ze hebben ons uigenodigd in een echte studio is het goed dat ik ga" na lang te hebben gesproken en dingen te hebben bedacht waarom het goed zou zijn voor haar opleiding mocht ze mee en keek even achter zich door het raam naar binnen

haar ogen sprankelde van blijdschap tot ze ineens bedacht dat ze wel moesten opschieten "ohw mitsu-chan we moeten nu wel gaan denk ik"voordat ze telaat kwamen ze wilde wel een goede vrouw worden voor Mitsuoka dus wilde ze voor komen dat hij te laat kwam

"Kenn-chan~ Blijf nou toch~"  begonnen de vier meiden te jammeren toen hij uiteindelijk op stond. "Het spijt me, de volgende keer zal ik taart met ieder van jullie delen," zei hij waarbij hij ze een speelt knipoogje gaf. Meteen begonnen ze weer te juichen wat Kenn de gelegenheid gaf om met de andere mee te lopen. Hij keek in zijn ooghoeken nog even om naar Kono toen ze hem net zo noemde, "betekend dat dat je me elke dag gaat voeren?" vroeg hij voordat hij zijn schouders optrok, "daar heb ik geen problemen mee hoor. Zolang de druiven maar goed zijn."


Hij keek ongemakkelijk naar Kono en Kenn toen hij het gesprek hoorde voordat hij om keek naar sakura die aan zijn arm geplakt was. "Oh, we hoeven niet te overhaasten,"zei hij, "de studio is niet al te ver van hier én alles is toch eerder gepland dan normaal. Dus we hebben als nog langer de tijd," vertelde hij haar rustig

"Nee jou elke dag voeren is Mitsuoka zijn taak niet de mijne" zij ze plagerig tot ze merkte dat ken zijn slijmballen niet erg blij waren dat ze niet mee mochten " hhm michien moeten we gaan" zij ze als antwoord op yuya die zij dat ze eigenlijk geen haast hadden

Zonder Mitsu zijn arm los te laten liep ze richting de uitgang "beter te vroeg dan te laat toch" zij ze lief tegen hem als of ze hem goede raad wilde geven als zijn vrouw zonder werkelijk uit te spreken dat ze met hem wilde trouwen "ken-chann ga je mee" riep ze nog achter zich

"Wat? Mitsu is te druk met plakken naar zijn eigen lief," haalde hij simpel zijn schouders op terwijl hij een arm in die van Kono sloot. "Daarbij is Mitsu niet leuk genoeg om te plagen," zei hij terwijl ze het café uitliepen. Ondertussen nam hij zijn telefoon in zijn andere hand en begon de groep te appen dat hij al onderweg was


"Hmm, als onze manager boos word, geef k gewoon Haru de schuld," trok hij zijn schouders op terwijl hij rustig zijn arm van haar terug trok en haar hand vast pakte. "Maar het zal niet zo'n heen groot probleem zijn, onder manager is niet zo snel gestrest."

Kono
Ze wist niet echt wat ze moest doen toen ken haar arm in die van haar haakte maar aangezien hij al door liep had ze niet echt een keuze 


Ze liep heel tevreden hand in hand met mitsuoka verder naar de studio toen ze voor het gebouw stonden keek ze mitsu even aan "zijn jullie hier altijd voor het oefenen?"

Even dacht hij na over haar vraag, "Meestal we.. M-m-maar w-we 'verhuizen' soms ook wel eens naar een a-ander gebouw," zei hij, iets wat stotterend over hoe snel hij met een excuus moest komen. wat als ze hier voor de deur staat en hij komt naar buiten in zijn 'andere look?' Meteen nam hij zijn telefoon in zijn hand en begon snel wat in de groep app te tikken. 'Iemand ooit gedacht dat het gebouw meer beveiligt zou moeten worden? Misschien zijn camera's een idee, iemand?' dropte hij zijn 'random' idee in de app voordat hij de deur opende en de meiden voor liet gaan. 



rustig wachtte hij tot Yuya uiteindelijk de deur open deed en stapte achter Kono naar binnen. In de eerste hal was het al erg vol met mensen, voor zover een normale hal dat niet is. "pas op dat je niet verdwaalt raakt, het kan hier een doolhof zijn," zei hij, wat meer een excuus was om Kono haar hand vast te nemen. Al deed hij dit om haar weer te plagen. Met de andere liep hij door enkele gangen van het gebouw tot ergens op de derde verdieping. Ze gingen een nieuwe gang in en kwamen uiteindelijk bij een deur uit. Voor de deur was er nog geen geluid te horen, maar zodra hij de deur ook maar met een kiertje opende, klonk er al een luid gedrum

  "Maar Ken-chan ik weer dat je bang bent maar ik denk niet dat je hier mijn hand vast moet houden" zij ze extra luid en liet zijn hand los zodat ze een arm in die van sakura kon haken

Ze keek haar ogen uit naar de mensen en het idee dat ze echt in de studio van mitsuoka stonden het liefst zou ze een dansje doen en zingen hoe super blij ze was alleen ze hield zich in

Mao keek meteen op toen hij de deur open zag gaan en stopte gedachteloos met het liedje. "Oh! Okairi!" groette hij de twee jongens toen ze binnen liepen, voordat hij pas de twee meisjes opmerkte. Meteen werd hij meteen rood, door hoe onverwachts het was maar vooral ook door hoe hij niet precies wist hoe hij zich rond ze moest gedragen omdat hij hun relatie met de andere twee niet wist. "hm... uhm..  ehm.. ... .... ....... h-hoi!" zocht hij nerveus naar zijn woorden voordat hij te nerveus werd en het snelste woord in zijn hoofd zei. 


Kenn keek om toen Mao hun begroette en grinnikte toen hij zijn gestotter hoorde, "Aww, is hij niet schattig? ons huisdier is te verlegen om een aai over zijn bol te vragen," plaagde hij Mao terwijl hij tegen de twee meiden sprak. "S-senpai!" klonk Mao's stem die alleen maar nóg roder werd van vernedering. 


Yuya zuchtte lichtjes door hoe Kenn Mao alleen maar nog meer ongemakkelijker probeerde te maken. "Sorry dat ik wat langer weg was dan verwacht.. Haru was.. midden in de drukte," zei hij, om het zo simpel mogelijk en snel uit te kunnen leggen.

hij keek op naar de 2 jongens toen ze elkaar aan het plagen waren en daardoor zag hij de 2 meiden binnen lopen. langzaam stond hij op en stak een hand naar ze uit "hey leuk jullie te ontmoeten ik benn Zen" terwijl ze zijn hand hand schude keek hij naar Yuya die zich verontschuldigde "het geeft niet we waren toch nog niet begonnen" 

ze schude de hand van Zen en stelde zichzelf voor "ik ben Kono ook leuk om jou te ontmoeten" ze kreeg meteen een beter gevoel bij deze jongen omdat hij meteen al minder irritant over komt dan de rest van de groep en al helemaal niet zo vervelend als kenn

haar ogen popte bijna uit toen Zen haar hand schudde en ze schudde iets te lang en te enthousiast zijn hand "ik ben Sakura het is me echt eenn eer jullie te ontmoeten ik ben naar al jullie conserts geweest heb al jullie cd's en jullie ontmoeten is zooo geweldig" ze sloeg haar hand voor de mond door haar plotselinge uitbarsting "ehh sorry"

Hij keek Sakura vol bewondering aan toen ze zo enthousiast was om hun te ontmoeten. Het liet hem zich voelen, alsof hij erg bijzonder was, al vond hij zichzelf maar gewoon een normale jongen. Daarbij wist hij nu dat hij niet de enigste was die zo enthousiast kon zijn op momenten. "Ik ben Yoshida Mao! M-maar je mag me gerust bij mijn naam noemen hoor!" Even herhaalde hij de namen van de meiden in zijn hoofd voordat hij even om keek naar Yuya. 'Sakura? als in..' "S- Yuya-senpai! Misschien heb ik het mis, maar Sakura-chan, als in van alle ve-" begon hij dood leuk, puur omdat hij vele verhale gehoord heeft over Sakura, maar niet precies wist of dat deze Sakura was. maar voordat hij klaar was met zijn zin, sprak Yuya er door heen.


 
"WILDE DE MANager ons niet wat vertellen?" begon hij iets luidruchtig door de jongste heen te spreken, zodat de meiden zijn laatste woorden niet meer konden horen en dus niet precies wisten wat hij eigenlijk zei over een ene 'Sakura-chan.' "Hmm, misschien zag ze eindelijk in dat het volslagen onnodig was om eerder te beginnen en mij me van mn date weg te halen," trok Kenn simpeltjes zijn schouders op. Yuya zuchtte eventjes, "Ik zal haar zo gaan zoeken," zei hij voordat hij zich omdraaide naar de meisjes, "kan ik jullie ondertussen misschien wat te drinken aan bieden?" vroeg hij ze toen,m als hij toch een weg door het gebouw zou maken. "Doe mij maar wat fris!" riep Kenn toen, die doodleuk gebruik van zijn vrijgevigheid wilde maken

na dat hij kennis had gemaakt met de 2 meiden ging hij weer zitten en werken aan de nieuwe noten voor een liedje torn hij op keek naar mao die bijna zijn mond voor bij praten "Mao-chan gedraag je"zij hij even als waarschuwing om Yuya te helpen. hij keek weer op zijn papier toen Yuya  ineens iets zij over hum menger "hmm Mitsuoka dat lijkt me een goed idee ze heeft mij dit keer ook niets verteld". "ohw en voor mij  een cola met ijs als je blieft"

ze keek naar de rest van de jongen en eigenlijk leek zen de meest redelijke van allemaal maar des ondanks het een show of was  mocht ze mitsuoka ook steeds meer "doe mij ook maar cola dankjwel" ze keek even rond zich heen toen ken het ineens over zij date's had "nou ken ben je wanhopig dat je met meer dan 1 persoon date?"


ze keek even met sparkel ogen omdat Mitsu-chan vroeg wat ze wilde drinken "alles wat jij me wilt geven" floepte er uit haar mond tot ze door had hoe raar dat klonk "ehh doe maar cola" zij ze nog even snel

 hij keek om toen Zen hem vertelde om zich te gedragen tegen over de meiden. "wat? m-maar ik.." wist hij eigenlijk niet precies wat hij fout gedaan had. hij keek van de ene naar de andere om toen ze Yuya meer gingen belasten met het halen van wat te drinken. "hmm, do mij maar wat appelsap!" zei hij toen


Kenn moest alleen maar meer grinniken toen yuya eindigde met een boodschappenlijst van iedereen. hij keek van Yuya naar Sakura en weer terug naar Yuya. Hij liep toen op Sakura af en deed een arm om haar nek heen, "Sakura-chan~ waarom ga je niet met onze grote vriend mee? ik weet zeker dat hij het niet in zijn eentje kan dragen," fluisterde hij toen in Sakura's oor, terwijl hij Yuya aan keek en luid genoeg praatte zodat hij het zelf ook kon horen. 


Yuya kleurde lichtjes rood toen hij Kenn Sakura hoorde aansporen om met hem mee te gaan. "uhm, a..     als je het natuurlijk niet erg vind," probeerde hij zijn hoofd koel te houden door het onverwachte.

"maar natuurlijk niet ik help je graag" zij ze lief en pakte mitsuoka zijn hand vast (go me the best wifu) "laten we gaan ne?"

Hij keek nog even om van Sakura naar de andere en weer terug naar sakura, "ja, laten gaan," knikte hij voordat hij een laatse keer terug keek naar de andere, "we zijn zo terug!" Riep hij voordat hij de deur voor sakura open hield


"Veel plezier~~!" Riep kenn ze dood leuk achterna voordat hij lichtjes begon te sniffen. "Hij groeit ook zo snel op," zei hij, alsof hij een traantje weg moest vegen voordat hij zich omdraaife naar Kono. "En jij! Mevrouwtje!" Keek hij haar toen pas aan over haar reactie. Hij maalte zijn handen in vuisten en draaide deze langs haar hoofd terwijl hij ze naar elkaar toe.probeerde te brengen, met haar hoofd er tussen. "Hòezo ben ik wanhopig?" Vroeg hij haar voordat hij al stopte en simpel zijn schouders ophaalde, "naja, ik héb teminste vier dates tegelijk. Ik val in de smaak, iets dat ik over jou niet kan zeggen."

"ken!" riep hij even naar hem toe toen het leek dat hij kono pijn deed. Hij stond op en liep naar hem toe "gedraag je als een man die horen vrouwen alles behalve pijn te doen" hij keek even naar sakura om te kijken of het met haar ging maar ze gaf geen kik

ze keek even naar Ken "ja gaat prima het is denk ik wel tijd voor mij om te gaan die idiote ken weet toch niet dat ze alleen geven om zijn roem ook albis zijn persoonlijkheid ook niet echt om mooi over te spreken" ze pakte haar tas en keerde haar rug naar de rest en zonder wat te zeggen liep er vandoor 


Heel blij liep ze door de deur die mitsuoka voor haar open hield en haakte haar arm daarna weer in die van hem "waar is jullie manger eigenlijk?"

"Sensei?" herhaalde hij haar wat verbaast door haar onverwachte vraag, "hmm, misschien is ze zelf ook wat koffie aan het halen of iets. die zal zo wel weer terug komen, waarschijnlijk kwam er gewoon eventjes iets tussen door," zei hij terwijl hij met haar om zijn arm naar de kantine liep om drinken voor iedereen te halen


mopperend keek hij om naar Zen toen hij hem begon te vertellen dat hij geen man was, "hey, heb je iemand jou voor een reactie horen vragen? nee? ik ook niet, hou je jezelf er dan buiten ofzo," mopperde hij opdat Zen zich met hem bemoeide en keek toen om naar Kono. "waar heeft zij last van? iets met een Alibi? waar zou ik een Alibi voor moeten hebben? k heb niemand vermoord ofzo," keek hij haar na

hij zuchte diep en haalde een hand door zijn haren "je moet echt leren meer respect hebben voor mensen" verder wilde hij er niet op ingaan en liep terug naar zij plek om verder te gaan met zijn noten 


"je zult vast gelijk hebben " ze liet met spijt zijn arm los en ging op zoek naar glazen "uhm waar staan de glazen dan kan ik je helpen zij ze lief

"respect voor vrouwen? je weet toch wel tegen wie je het hebt he?" vertrok zijn blik meteen, "ze aanbidden mij," voegde hij er aan toe terwijl hij even zijn schouders ophaalde. niet dat hij het als een arrogante reactie bedoelde, hij zag zichzelf helemaal niet hoog boven anderen staan ofzo. hij wist heel goed, wat zijn situatie en positie was. Maar waarschijnlijk was hij ook de enigste die dat wist. 



"op de bovenste plank," antwoorden hij haar vraag terwijl hij naar de koelkast liep om de cola eruit te halen. hij zette het op het aanrecht en draaide zich rustig om. "tenminste, als je er bij kan," voegde hij er aan toe terwijl hij alweer terug naar haar toe liep. hij deed het kastje open en reikte naar de glazen op de bovenste plan. Hij nam er eentje uit en keek met een glimlach omlaag naar Sakura terwijl hij het glas naar de uit hield, zodat zij het veder op het aanrecht kon zetten en hijzelf een nieuw glas kon pakken, ze hadden er inmiddels 5 nodig.

hij zuchte even diep op ken zijn reactie "well je hebt aanbidden en aanbidden" zij hij zachtt en keek naar Nao om te kijken wat die aan het doen was


ze moest blozen door de hulp van Mitsu en pakt het glas aan en schonk er ook meteen cola in

achter in de studio, keek hij de overgebleven twee wat ongemakkelijk aan. hij was dan ook nooit confortable in zijn omgang met vrouwen, zelfs wanneer het over vrouwen ging. alhoewel dat niet betekende dat hij geen 'gentlemen' "hm.. S-senpai... m-misschien moet je achter dr aan gaan?" stelde hij toen voor, terwijl hij wat met zijn drumstokken speelde. 



Kenn's blik vertrok nogmaals toen zelfs Mao hem vertelde wat het beste was om te doen. Al hoewel hij het meer kon hebben van Mao dan van Zen. waarschijnlijk omdat Zen wist dat hij gelijk had en Mao het alleen dacht. Dat kwam misschien iets minder intimiderend over. Even trok hij een mopperende blik en dacht er even serieus overna, maar het maakte hem alleen maar meer in de war. de vuist op haar hoofd, waar de hele discussie mee begon, bedoelde hij niet eens slecht. natuurlijk wilde hij haar geen pijn doen, maar hij deed het dan ook niet al te hard. Hij zuchtte diep en luidde een gefrustreerde kreet. "Vrouwen!" eindigde hij toen waardat hij naar zn gitaar liep. waarschijnlijk zou ze niet eens naar hem luisteren als hij achter haar aan zou rennen..



Hij nam de rest van de glazen uit het kastje en gaf ze een voor aan aan haar. Zodra ze het laatste glas had aangenomen, stapte hij weer van d'r weg om uit een ander kastje een dienblad te pakken. daar zetten hij alle glazen op en wachtte vervolgens op Sakura voordat hij het dienblad in zijn handen nam en de kantine keuken weer uit liep, terug naar de studio.

Hij rolde met z'n ogen door Kenn zijn reactie en boog zich verder over zijn papier om de laatste noot af te maken het was een liedje over z'n gebroken hart al was dat nog al Blunt en duidelijk voor de rest aangezien hij net gedumpt was "kenn, mao" zij hij even duidelijk en wapperde met het papiertje zodat ze wisten dat ze het konden halen. Even zuchte hij diep en liep richting z'n gitaar  


Ze liep super vrolijk achter Mitsuoka aan en kon niet wachten om kono te spammen in real life als ze haar zo Zach over dat ze alleen drinken met hem was wezen halen. Zodra de deuren open gingen scande ze al naar kono "waar is Kono?" vroeg ze met een vragende blik toen ze haar niet kon vinden.

Met een iets wat bezorgde blik keek hij stilletjes toe hoe Kenn terug naar zijn plek ging. "Hm, misschien moet je haar bellen? Heb je KonoChii haar telefoon nummer?" vroeg hij hem nog voordat hij omkeek wanneer Zen hun riep. "Neem er ook eentje voor mij mee alsjeblieft~!" zei hij zodra hij Kenn op zag staan en speelde eventje een klein liedeltje van een paar noten op de drum. 


"Waarom zou ik haar nummer moeten hebben?" mopperde hij op Mao's vraag terwijl hij zijn zwarte haren op zijn achterhoofd streelde. Kono's nummer? het zou hem misschien alleen maar ongemakelijk maken. straks moest hij nog gaan opletten wat hij over de app zou zeggen. Met een diepe zucht van wat er zonet afgespeeld had, draaide hij weer om wanneer Zen hun beide riep. Zijn ogen vielen op de papiertjes die hij in de lucht hield en liep vervolgens rustig op hem af. "Ht enigste dat ik kan doen is wachten tot morgen en kijken hoe de situatie is, i guess," vertelde hij Mao zijn conclusie terwijl hij de papieren van Zen aan nam en er vervolgens eentje door naar Mao bracht, wat het moment was dat de andere twee terug kwamen. "Oh, Kono-chan kreeg last van haar hoofd en is vertrokken," antwoorde hij op Sakura haar vraag terwijl hij zijn weg terug naar zijn gitaar maakte



"Last van haar hoofd?" vertrok yuya's gezicht lichtjes terwijl hij om keek naar Zen om meer over de situatie te weten te komen door misschien iets van zijn geicht af te kunnen lezen. "Haru, wat heb je gedaan?" vroeg hij Kenn met een zucht terwijl hij het dienblad op de tafel zette. "Ik heb helemaal niks gedaan!" riep Kenn meteen in de verdediging, "ik bedoel, het was niet mijn intentie om haar pijn te doen.."

"ik denk dat Kenn dat meent hij weet soms gewoon niet presies wat er uit zijn mond komt" zij hij wat droogjes en pakte voorzichtig zijn gitaar op om er op te gaan spelen


"wat? last van haar hoofd? niet de intentie om haar pijn te doen? je hebt toch niets op haar hoofd laten vallen toch?!!" ze begon te ijsberen en bedacht zich dat Kono naar huis zo zijn gegaan "ik ga naar haar toe michien heeft ze ijs nodig"ze pakte haar telefoon om Kono te gaan bellen